Dag 18
1 oktober 2019 - Santiago de Compostela, Spanje
Sorry mensen, maar nu moet ik jullie teleur stellen wat mijn column betreft.
Het was té emotioneel om binnen te komen op de La Plaza voor de Kathedraal.
Té emotioneel voor ons allemaal.
Té mooi om alles te vertellen.
Sorry, maar deze ervaring moet je zelf meemaken. Deze ervaring kan ik niet uitleggen zonder meerdere tranen weg te gooien.
Sorry, maar we hebben met z’n allen de tocht gemaakt, met bloed, zweet en al dat gedoe. ... honderden vliegen om ons heen weg moeten jagen, door dorpjes heen moeten gaan waar de koeienstront op de weg lag, waar zie je het nog! Karrensporen in de landwegen waar we liepen. Onze voetafdruk achterlatend, hoe mooi kan het zijn.
Bergen die hoger waren dan we dachten. Bergen die als je ze ziet, er nooit over praktiseert om ze te beklimmen. Bergen die je het liefst links laat liggen, maar die je moet beklimmen omdat je rechtsaf moet. ... Sodeknetter, ja, Sodeknetter wat hebben we met z’n allen een prestatie neer gezet. Wat zijn we trots, trots op onze laatste stempel. Trots op onze certificaten.
Marianne belde, ja, sorry, ook dan hou je het niet droog. Je wil dan ook stotterend je verhaal van binnenkomst doen wat niet gaat, je wil je verhaal doen, maar kan het niet uitleggen waarom het voorbij is. Het valt verdomme zo zwaar allemaal.
Het is voorbij! ... Verdomme het is voorbij. En we wilde het met z’n allen niet voorbij laten gaan. .... shit, het is 03.37 u dat ik dit zit te schrijven met diverse gevierde biertjes, wijntjes en vooral Cuba- Libre op.
Verdomme ik zit dit te schrijven, jawel, ik mag wel zeggen met tranen in mijn ogen en een snurkend iemand op het bed waar ik ook op zit. Dit alleen omdat er hier naast de deur één stopcontact zit. Vraag me af hoe de nonnen dat vroeger hebben gedaan met (al) hun hulpmiddelen! 😏
Ja, we zitten/liggen in een Seminaar, een oud klooster waar vroeger vele nonnen hun saaie leven hebben volbracht. Waarschijnlijk was dit voor hun niet saai, ze hebben er immers voor gekozen. En in dit geval mogen wij dit saaie leven in hun kamertje meemaken, ... Ahhhh ook dat is Camino!
Sorry mensen, maar inmiddels is het 04.10 u en ik wil toch nog ff mijn kleppen dicht gooien. Morgen hebben we ontbijt en is er ook nog ergens een Heilig mis voor de Caminos, of zit ik weer mis, dat het toch op een andere dag is. Kan ff niet meer zo goed denken, dus bij deze!
Ahhhhh, heb ik toch nog iets aan mijn column gedaan. Wat emoties met je doen hé
Buen Camino 👣👣 en, wat een dag!
Wil Jean de hartelijke gelukwensen speciaal ook aan Ben overbrengen? We drinken er binnenkort één op in Roermond. Samen met Ben zijn we de trotse grootouders van Siebe.
Sierd en Margriet de Jong (Roermond)
Genieten .
Groetjes José
Dan heb jij er inderdaad een mooie voorstelling van. Naar de mis ga ik als ik weer terug ben van de kust op 7 okt. Die wil ik ook graag bijwonen. Gister kwam er niks van, en vandaag door omstandigheden ook niet. Ik ben met Ben naar het ziekenhuis gegaan, hij had een ontsteking in zijn voet.
We leven met jullie mee Chapeau!
We gaan je verhalen nog missen.
Geniet ervan.
Groetjes Riny en Nic.
Tot gauw!!